Poglądy Federacji Rosyjskiej na obronność państwa

[English version below]

Dokumenty dotyczące obronności Federacji Rosyjskiej:

1. Doktryna wojenna Federacji Rosyjskiej z 25 grudnia 2014 r.

2. Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Federacji Rosyjskiej z 31 grudnia 2015 r. i Plan obrony do roku 2020 (dokument pod klauzulą tajności).

3. Doktryna W. Gierasimow 2013 r.

Co znajdziemy m.in. w doktrynie Gierasimowa?

Stare metody walki:

• Rozpoczęcie działań po strategicznym rozmieszczeniu sił,

• Działania/starcia frontalne pomiędzy dużymi związkami, głównie lądowymi,

• Operacje/kampanie lądowe, morskie i powietrzne,

• Pobicie przeciwnika, przejęcie kontroli nad terytorium,

• Destrukcja potencjału ekonomicznego,

• Kierowanie działaniami wojsk w sposób scentralizowany.

Nowe metody walki:

• Rozpoczęcie działań przez grupy zbrojne w czasie pokoju (wojna nie jest deklarowana),

• Precyzyjne uderzenia w strategiczną infrastrukturę wojskową i cywilną, równocześnie na całym terytorium,

• Masowe użycie kierowanego uzbrojenia, sił specjalnych i środków bezzałogowych,

• Użycie grup paramilitarnych, bez sprecyzowanej przynależności państwowej,

• Równoległa kampania lądowa, morska, powietrzna i informacyjna.

Źródło: http://www.vpk-news.ru/articles/14632

Wnioski

• Dwa główne cele: funkcja odstraszająca potencjalnych wrogów, funkcja polityczno – propagandowa na użytek wewnętrzny (izolowanie Rosji w świecie). Główne założenia doktryny zostały niezmienione.

• Po raz pierwszy doktryna mówi o obronie rosyjskich interesów narodowych w Arktyce, wymaganiach wobec administracji odnośnie stałej gotowości do mobilizacji na wypadek wojny i o przeciwdziałaniu używanym przeciwko Rosji technologiom komunikacyjnym.

• W walce czołowych państw świata o własne interesy typowymi stały się „działania pośrednie” (wojna hybrydowa).

• Obawa przed „kolorową rewolucją”.

• Rozróżnienie „konfliktu wojskowego” (wojna lokalna, regionalna, o wielkiej skali) i „konfliktu zbrojnego” (o ograniczonym charakterze).

• Wprowadzenie pojęcia „odstraszania nienuklearnego” (utrzymywanie wysokiego stopnia gotowości bojowej sił konwencjonalnych).

• Europa nie jest samodzielnym graczem, a polem rywalizacji USA i Rosji.

• Rosja obawia się elementów amerykańskiej tarczy antyrakietowej, możliwości „globalnego uderzenia”, „strategicznej nieatomowej broni precyzyjnej” i militaryzacji kosmosu, a także korupcji, „kolorowych rewolucji”, organizacji pozarządowych, jak też prywatnych obywateli.

Plan obrony Federacji Rosyjskiej na lata 2016 - 2020

• Uwzględnia „nowe” formy agresji stosowane przez Zachód, łączące środki wojskowe i niewojskowe, metody polityczne, ekonomiczne i informacyjne.

• Zamiar wzmocnienia sił na zachodnim, południowo – zachodnim i arktycznym kierunkach strategicznych. Poziom nowoczesnego wyposażenia 51% (w 2016 r.).

• Możliwy konflikt z USA i NATO, gdy jego efektem będzie wzmocnienie władz Kremla.

Użycie środków militarnych i niemilitarnych we współczesnej wojnie

Praktyczna realizacja Doktryny wojennej i SBN Federacji Rosyjskiej w regionie Morza Bałtyckiego

Fot: Dedence24

Jewgienij Eduardowicz Messner, ros. Евгений Эдуардович Месснер – rosyjski żołnierz, pułkownik

J.E. Messner - rosyjski pułkownik

Według niego wojna ma się toczyć, ale niekoniecznie na terytorium rzeczywistych państw, lecz przede wszystkim w głowach prawdziwych czy też wyimaginowanych wrogów Rosji.

English:

Defense documents of the Russian Federation:

1. The military doctrine of the Russian Federation of December 25, 2014.

2. Security Strategy of the Russian Federation of December 31, 2015 and Defense Plan until 2020 (the document is classified as secret).

3. The doctrine of W. Gierasimow 2013.

Two main goals: a function to deter potential enemies, a political and propaganda function for internal use (isolating Russia from the world). The main tenets of the doctrine have remained unchanged.

• For the first time, the doctrine speaks of defending Russia's national interests in the Arctic, requirements for the administration to be constantly mobilized in the event of war, and counteracting communication technologies used against Russia.

• In the struggle of the world's leading countries for their own interests, "indirect actions" (hybrid war) have become typical.

• Fear of a "color revolution".

• Distinguish between "military conflict" (local, regional, large-scale war) and "armed conflict" (of a limited nature).

• Introducing the concept of "non-nuclear deterrence" (maintaining a high level of combat readiness for conventional forces).

• Europe is not an independent player, but a field of rivalry between the USA and Russia.

• Russia fears the elements of the US anti-missile shield, the possibility of a "global strike", "strategic non-nuclear precision weapons" and the militarization of space, as well as corruption, "color revolutions", NGOs and private citizens.

Changes in the forms and methods of warfare

Defense plan of the Russian Federation for 2016-2020

It takes into account the "new" forms of aggression used by the West, combining military and non-military means, political, economic and information methods.

Intention to strengthen forces in the Western, South-Western and Arctic strategic directions. The level of modern equipment 51% (in 2016).

The use of military and non-military means in modern warfare